در حدود سال ۱۳۳۴ شمسی که خدمت وظیفه‌ی عمومی را انجام می‌دادم، شهر رشت فاقد هرگونه درمانگاه، کلینیک، اورژانس شبانه یا مطب شبانه‌روزی بود. پزشک بسیار کم بود. ضرورت کشیک بهداشتی و پزشکی در شب مثل آب آشامیدنی آشکار بود. فقط بیمارستان پورسینا با آن عظمت و شکوه منحصر به‌فرد خود یک کشیک شبانه داشت […]
صفحه‌ی آخر (۲) روز جمعه است و سردبیر اولتیماتوم داده‌اند که آخرین مهلت است برای نوشتن. سارتر گفته «انسان یا می‌نویسد یا زندگی می‌کند، اما هیچ‌گاه این دو را توامان انجام نمی‌دهد.» ما هم که هدایت نیستیم برای سایه‌ی خودمان بنویسیم، بنابراین ناچاریم این صبح جمعه را ساعاتی از زندگی چشم‌پوشی کنیم. گفتیم ساعت؛ خیلی کنجکاویم […]
برگزاری مجالسی همچون گرامیداشت استاد دکتر سیدحسن تائب، برکاتی دارد که یکی از آن جمله، هم‌نشینی و آشنایی جامعه‌ی پزشکی با اهل فضل و ذوق از رشته‌های دیگر است. این آشنایی خود برکات ثانویه‌ای دارد که باز یکی موضوع این یادداشت است: دو نسخه‌ی ارزشمند قدیمی که استاد محمد بشرا، یکی از سخنرانان مجلس فوق […]
