دکتر مسعود جوزی ۱ اول از همه با خودم صادق باشم؛ از این‌که «جشن‌نامه‌ی م. پ. جکتاجی» درآمده و اسم من در فهرست نویسندگان نیست، به‌شدت احساس زیان می‌کنم؛ و وقتی پیگیری بسیار جدی و حرفه‌ای گردآورنده این مجموعه، رحیم چراغی عزیز، را به‌یاد می‌آورم، این احساس زیان‌دیدگی با شرم نیز توامان می‌شود. ظلمی است […]
برای این ماه چه کتابی پیشنهاد می‌کنید؟ به بهانه‌ی هفته‌ی کتاب‌خوانی دکتر رقیه حج‌فروش «بازمانده‌ی روز» رمانی است که از زبان سرپیش‌خدمت یکی از منازل اشرافی انگلستان روایت می‌شود که سال‌ها با تشریفات زیاد امور منزل یک لرد را اداره می‌کرده است. پس از سال‌ها و فوت جناب لرد، منزل را یک ارباب آمریکایی می‌خرد […]
دکتر علیرضا مجیدی شور خرد فلسفه همیشه نماینده‌ی انسانی‌ترین بخش وجود ما بوده است. شاید آن‌چه به آن نیاز داریم، فرهیخنگی بیشتر نیست، بلکه فراخ‌اندیشی است. نیازی نیست باهوش‌تر از اینی که هست باشیم، نیازمندیم که شنونده‌های بهتری باشیم. فلسفه، بیش از هر چیز، فراخ‌اندیشی عمیق درباره‌ی دنیاست؛ شور خرد است. در کتاب «شور خرد» […]
با بورخس حافظه‌ام مرا به شامگاهی می‌برد… در بوئنوس آیرس. او را می‌بینم، چراغ گاز را می‌بینم، می‌توانم دستم را به قفسه‌ها برسانم. دقیقاً می‌دانم هزار و یک شب برتون و فتح پرو پرسکات را در کجای آن قفسه‌ها پیدا کنم، هر چند دیگر آن کتابخانه وجود ندارد. خورخه لوئیس بروخس، این صناعت شعر شمار […]
زبان داستانی رها فتاحی، صمیمی و بی‌دغدغه است. در داستان‌هایش نه مخاطب را می‌پیچاند نه گره‌های فراوانی در خوانش قرار می‌دهد. نویسنده در این ۶ داستان فضاهای ذهنی و عینی را در ادغام با هم تجربه کرده است. در داستان «حبابی که چسبیده بود به دیواره‌ی استکان» چرخش از خواب به بیداری و ذهن به […]
نوبل گرفتن ماریو بارگاس یوسا نقطه‌ی عطفی برای ما ایرانی‌ها بود. وقتی اورهان پاموک نوبل گرفت، او را اصلاً نمی‌شناختم و راستش هنوز هم نتوانسته‌ام با نوشته‌های او ارتباط برقرار کنم. لسینگ هم شوقی در من برنیانگیخت. اما یوسا فرق داشت؛ چند تا از کتاب‌هایش را خوانده بودم، در موردش نوشته بودم، داستان زندگی‌اش را […]
دکتر غلامحسین ساعدی معروف به «گوهر مراد» سوم دی‌ماه ۱۳۱۴ در تبریز به‌دنیا آمد. دکتر ساعدی تحصیلات خود را با درجه‌ی دکترای پزشکی و گرایش روان‌پزشکی در تهران به پایان رساند. او از بزرگ‌ترین نویسندگان معاصر ایرانی است. از وی حدود ۴۰ کتاب به‌جای مانده است. داستان‌های کوتاه و نمایشنامه‌هایش از معروف‌ترین کارهای او هستند. […]
قبل از معرفی کتاب می‌خواهم به همه‌ی شما همکارانی که بین بیماران‌تان وقت کرده‌اید و این یادداشت را می‌‌خوانید توصیه‌ای بکنم: اگر خواستید یک متن داستانی بخوانید اما وقت کم داشتید، حتماً نمایشنامه بخوانید، به چند دلیل: اول این‌که اکثر نمایشنامه‌ها آن‌قدر کوتاه هستند که در یک نوبت می‌شود آن‌ها را خواند؛ ویژگی‌ای که با […]
با چاپ و نشر هر کتاب، اندوخته‌های نویسنده‌ی آن به خواننده انتقال می‌یابد و اگر پذیرفتنی و به‌اندام باشد، دانایی و فرهنگ جامعه قد می‌کشد و توانا می‌شود. دکتر عباس میلانی، نویسنده‌ی توانای کتاب «نام‌آواران ایران»، به‌نقل از امبرتو اکو می‌گوید: «هر متن خواننده‌ی نمونه‌ی خود را دارد که قابلیت شناختی‌اش اگر نه شیوه‌ی روایت، […]
خرده نان خدابیامرز پدرم، وقتی در سال ۵۴ خانه‌اش را در ناحیه‌ای دور از مرکز شهر ساخت، کوچه‌ی ما ۱۲-۱۰ خانه داشت با جمعیتی حدود ۵۰ نفر. البته خیلی از زمین‌های آن کوچه هم خالی بود. تقریباً همه‌ی خانه‌ها یک‌طبقه بود و ویلایی. بعد از مدتی «هم‌کوچه بودن»، همه‌ی همسایه‌ها همدیگر را می‌شناختند و با […]
