در سال‌های نخست سده‌‌ی حاضر، در یک سحرگاه ملایم تابستانی، با مهارت و کاردانی کلثوم باجی، تنها مامای محلی، نوزادی پسر به‌دنیا آمد که پدر به احترام و یاد پدر متوفای خود، اسم او را «سیدحسن» نهاد و بعدها با گرفتن شناسنامه در صفحه‌ی اول آن این مشخصات ثبت گشت: سیدحسن تائب، فرزند آقا سیدمحمد […]
همکار عزیزم از من خواستند مطالبی کوتاه، چه به‌صورت خاطره یا تجلیل، درباره‌ی همکار دیرینه‌ام آقای دکتر تائب بنویسم. البته کاری بس دشوار و برای من تا حدی ناممکن است، زیرا نگارش چنین مطلبی یادآوری خاطرات تلخ و شیرین یک زندگی هشت دهه‌ای و بسیاری فعالیت‌های آموزشی، اجتماعی، فرهنگی و… است که من و دکتر […]
خوبی و بدی دو نیروی متضاد آفرینش در وجود بشر است که نامحسوس با هم در پیکارند. پیروزی هر یک بر دیگری اثرات سودآفرینی از نیکویی، یا زیان‌بار و حتی خطرآفرین از بدی با زیر پا نهادن کلیه‌ی اصول اخلاقی و شرافتی برجای می‌نهد و بازتاب خود را بهره‌ی جامعه یا فرد می‌سازد. این دو […]
اولین باری که من نام «تائب» را شنیدم، سال ۱۳۲۷ در دبیرستان شاهپور قدیم (شهید بهشتی) رشت بود که معلمی داشتم به نام جناب آقای تائب که مردی بسیار محترم، متدین، نجیب و در عین‌حال در تدریس توانا و با شاگردان مهربان و مدیر بود و در رشت احترام خاصی داشت و از آن مدرسینی […]
این‌که سروران ارجمند نگاه کردن در کتاب مستطاب «واژه‌نامه‌ی طب سنتی گیلان (گیله تجروبه)» را برعهده‌ی بنده‌ی حقیر گذاشته‌اند، جای مباهات است زیرا که آقای بزرگوار، سید جلیل‌القدر، جناب استاد دکتر سیدحسن تائب، فاضلی ارجمند و استادی صاحب‌نام‌اند که از خانواده‌ی دانش و دین و معرفت برخاسته‌اند. پدر بزرگوارشان از مدرسان بنام و متدین و […]
