پزشکان گیل

معرفی مجموعه‌های تلویزیونی برتر جهان (۲): ۲۴/ دکتر علی ارغوان نجفی

بدست پزشكان گيل • 11 آوریل 2011 • دسته: دیدنی‌ها

سریال ۲۴ ساخت شبکه‌ی FOX (متعلق به روبرت مرداک) با ساخت ۸ فصل ۲۴ قسمتی، یعنی ۱۹۲ اپیزود ۴۲ دقیقه‌ای، رکورددار طولانی‌ترین سریال تلویزیونی در شبکه‌های تلویزیونی آمریکاست. پخش این سریال در سال ۲۰۰۱ آغاز شد و از آن‌جا که کل داستان در مقابله با حملات تروریستی می‌گذرد، در ابتدا تهیه‌کنندگان سریال نگران بودند که پس از حملات ۱۱ سپتامبر پخش این سریال ترسی مضاعف به بینندگان آمریکایی تحمیل کند و حتی مدتی پخش سریال به تعویق افتاد. اما شروع موفق سریال آن‌چنان بود که هنرپیشه‌ی نقش اول آن، کیفر ساترلند، تنها پس از پخش ۱۰ اپیزود از سریال برنده‌ی جایزه‌ی «گلدن گلاب» شد و از آن سال تا کنون (که اخیراً در می ۲۰۱۰ فصل ۸ آن به پایان رسیده) این سریال جوایز متعددی را به خود اختصاص داده است.
هر فصل این سریال به ۲۴ ساعت از زندگی «جک باور»، مامور سازمان ضد تروریستی آمریکا (Counter terrorism unit: CTU) می‌پردازد. جک باور که به‌نوعی سوپرمن نسل جدید آمریکا در سیستم ایمنی و ضد تروریستی به‌شمار می‌آید شخصیتی است که در کل سریال حضور دارد و در فصل‌های مختلف با تهدیدهای مختلف تروریستی همچون بمب‌های هسته‌ای و بیولوژیکی و حملات سایبری مقابله می‌کند. خشونت نشان داده شده در سریال گاه با اعتراضاتی همراه بوده و حتی در اروپا آن را برای خانواده‌ها مناسب ندانسته‌اند، اما خشونت به‌کار گرفته شده توسط خود جک باور برای اعتراف گرفتن از عوامل تروریستی آن‌چنان است که همذات‌پنداری بیننده را برمی‌انگیزد و کار او را برای مصالح عالیه، یعنی نجات جان افراد زیادی که تحت حملات تروریستی هستند، توجیه می‌کند. بعضی از مخالفان سریال و سیاست‌های دولت امریکا نیز به‌همین دلیل سریال را توجیه کننده‌ی اعمال شکنجه توسط CIA و سایر نیروهای آمریکایی می‌دانند.
آن‌چه در سناریوی این سریال بسیار جلب توجه می‌کند، این است ‌که در سال ۲۰۰۱ و در اولین فصل این سریال، سال‌ها پیش از کاندیداتوری باراک اوباما برای ریاست جمهوری، جک ‌باور برای محافظت از جان یک کاندیدای سیاهپوست ریاست جمهوری آمریکا تلاش می‌کند و در فصل بعدی سریال آن سیاهپوست به ریاست جمهوری ایالات متحده می‌رسد. خارج از دو حالت نیست: یا سناریست این سریال فردی پیشگو بوده، و یا ساخت این سریال که میلیون‌ها بیننده در سراسر آمریکا داشته است و نشان دادن یک شخصیت مثبت، دوست‌داشتنی و مبادی اخلاق و انسانیت در سیاست، از این رییس‌جمهور سیاهپوست (که از قضا دموکرات هم بوده) زمینه‌ساز پیروزی باراک اوباما بوده است. (البته برای ما که علاقه‌ی زیادی به تئوری توطئه داریم، یک فرض هم متحمل است که سناریست با عوامل CIA دستش در یک کاسه بوده و سناریوی سریال و سناریوی باراک اوباما را با هم پیش برده‌اند!)
جالب آن‌که در دو فصل آخر این سریال (۷ و ۸ ) رییس‌جمهور ایالات متحده یک زن است که با وجود شخصی مثل هیلاری کلینتون در عالم واقع (که در برخی موارد سیاست‌های خود را حتی بر سیاست‌های اوباما تحمیل کرده) چنین فرضی در سال‌های آینده کاملاً متحمل است. در فصل ۷ تصویری بسیار اخلاق‌گرا از این رییس‌جمهور نشان داده می‌شود که حتی برای منافع کشورش و برای اثبات اصول اخلاقی خود، دخترش را به زندان می‌اندازد و بنیان خانواده‌اش از هم می‌پاشد، اما همین شخص در فصل ۸ دچار تخطی و لغزش از اصول خود می‌شود و سعی در لاپوشانی برخی خطا‌های اطرافیان دارد.
البته آن‌چه در سراسر سریال به‌چشم می‌خورد، وجود فساد و افراد دورو و فرصت‌طلب در همه‌ی رده‌‌های سیاسی و امنیتی آمریکا (حتی در حد ریاست جمهوری و وزرا و معاونین وی) و نیز افرادی است که با روحیه‌ی جنگ‌طلب و تهاجمی به کوچک‌ترین بهانه درصدد حمله و مقابله با سایر کشورها هستند و شاید جک باور از معدود کسانی باشد که علی‌رغم خطا‌های انسانی و اعمال خشونت‌آمیز خود، همواره به هدف اصلی خود که فقط امنیت شهروندان و منافع ایالات متحده (و نه سران حکومت) است، پایبند می‌ماند. او در این راه گاه حتی با رییس‌جمهور درمی‌افتد و گاه خانواده و دوستان خود را به کشتن می‌دهد و در این راه چه از سوی دولت‌های بیگانه و تروریست‌‌ها و چه از سوی نیروهای اطلاعاتی و امنیتی داخلی مورد شکنجه و تهدید و تعقیب قرار می‌گیرد.
از دیگر نکات جالب توجه در سریال آن‌که در کل ۷ فصل ابتدای سریال، علی‌رغم تمام کشمکش‌ها و اختلافات سیاسی آمریکا و ایران در این سال‌ها، عوامل تروریستی از هر جا که تصور کنید، از روسیه و کشورهای بلوک شرق و دولت‌های دیکتاتوری آفریقا و تندروهای عرب اسلامی و حتی ترک‌ها هستند، اما هیچ نام و اشاره‌ای از ایران به‌چشم نمی‌خورد، اما در فصل اول (که البته سناریوی آن پیش از سال ۲۰۰۱ و دوره‌ی رییس‌جمهور فعلی ایران نوشته شده) ماجرا پیرامون پیمان هسته‌ای امریکا و هم‌پیمانانش با یک کشور خاورمیانه‌ای به نام جمهوری اسلامی «کامستان» می‌چرخد که از قضا یک رییس‌جمهور اصلاح‌طلب دارد که در اواسط داستان توسط نیروهای تندروی افراطی از کشور خودش کشته می‌شود و در انتها مشخص می‌شود که حامی پشت پرده‌ی آن تندروها که به‌عنوان عامل فشار بر دولت آمریکا به‌شمار می‌آیند، دولت‌ روسیه است! و رییس‌جمهور آمریکا نیز پس از پی‌ بردن به دست داشتن روس‌ها در این حملات تروریستی، برای رسیدن به پیمان صلح، آن را لاپوشانی می‌کند و حتی جانشین رییس‌جمهور فقید و همسرش را تهدید به حمله‌ی هسته‌ای می‌کند تا پیمان صلح را مضا کند!
در هر حال باید به تخیل نبوغ‌آمیز سناریست این سریال که واقعیت و خیال را در هم می‌آمیزد و وقایع و شخصیت‌هایی قابل باور می‌آفریند آفرین گفت. و البته سریال آن‌جا که دورویی و دروغگویی سیاستمدارها را نشان می‌دهد بسیار قابل باورتر جلوه می‌کند!
اگر دوستدار یک سریال اکشن پرکشش و جذاب با پس‌زمینه‌ی سیاسی هستید، شما را به دیدن ۲۴ توصیه می‌کنیم.