سایکوریدر در طول میلیون‌ها سال در حین پروسه‌ی فرگشت یک ارتباط اولیه بین سیستم تعادلی در گوش میانی و مسیر احساسات در مغز ایجاد شده است. پس با اندازه‌گیری پاسخ سیستم تعادل بدن در واقع مثل این است که ما یک پنجره به رفتار احساسی مغز باز کرده باشیم. یک تکنولوژی جدید به نام Electrovestibulography […]
۱٫ یک سال دیگر هم گذشت. مثل همه‌ی سال‌های دیگر، با خوبی‌ها و بدی‌ها، زشتی‌ها و زیبایی‌ها، غم‌ها و شادی‌هایش… سالی که با این‌همه پست و بلند می‌رود. می‌رود، اما در تاریخ این ملت می‌ماند تا همیشه. ۲٫ نوروزتان پیروز. این را از ته دل می‌گویم. به شادی در این جشنی که از آنِ خودِ […]
در شماره‌ی ۷۴ «پزشکان گیل» مهم‌ترین رویدادهای جهان پزشکی را از نگاه مجله‌ی «تایم» با هم خواندیم. در این شماره به بررسی مهم‌ترین رخدادهای علمی سال ۲۰۰۹ می‌پردازیم: ۱٫ آردی، کهنسال‌ترین نیای انسان با داشتن انگشتان کلفت و دراز و قامت ۴ فوتی و سری کوچک، «آردی» (Ardi) قدیمی‌ترین اسکلت موجودی شبه‌انسانی است که تابه‌حال […]
یک اثر ادبی- فلسفی، پنج رمان خارجی، و فقط دو مجموعه داستان ایرانی… (اگر رها فتاحی خودش داستاننویس نبود هم لابد خارجیها را پیشنهاد میکرد.) امسال علاوه بر سه تن از همکاران پزشک، دو تن از همکاران مجله هم کتاب‌های مورد پسندشان را معرفی کرده‌اند. امیدوارم با انتخاب و خواندن این کتاب‌ها، در کنار سایر […]
عید آمد و وقت شادمانی شده است غمخانه‌ی دل خانه‌تکانی شده است آیینه بدارید و چراغان بکنید تشریف حضور ما جهانی شده است احمد علی‌دوست چیزی که بهار را از تمام بخش‌های دیگر سال سرآمد می‌کند، به زندگی و ارمغان‌هایی برمی‌گردد که به شادابی و باروری هر چه بیشتر آن می‌انجامد. ما در جهان هستی […]
تحویل سال خنده‌ی شکوفه، در صبحگاه بهار خواب‌شکن بال‌بالِ پروانه‌ی لب‌های تو – پای پرچینِ لب من! تابستان با عطر گیلاس‌های کوهی پر رمز و راز – خانه‌ی پاییزی، در چشم‌انداز… زمستان با گلِ یخ و ریشِ سفید بر بام سفال – نرده‌ی شکسته، سیبِ لهیده، تحویل سال! خرداد ۷۳ جبهه‌ی عشق اگر پلی به […]
در حدود سال ۱۳۳۴ شمسی که خدمت وظیفه‌ی عمومی را انجام می‌دادم، شهر رشت فاقد هرگونه درمانگاه، کلینیک، اورژانس شبانه یا مطب شبانه‌روزی بود. پزشک بسیار کم بود. ضرورت کشیک بهداشتی و پزشکی در شب مثل آب آشامیدنی آشکار بود. فقط بیمارستان پورسینا با آن عظمت و شکوه منحصر به‌فرد خود یک کشیک شبانه داشت […]
صفحه‌ی آخر (۲) روز جمعه است و سردبیر اولتیماتوم داده‌اند که آخرین مهلت است برای نوشتن. سارتر گفته «انسان یا می‌نویسد یا زندگی می‌کند، اما هیچ‌گاه این دو را توامان انجام نمی‌دهد.» ما هم که هدایت نیستیم برای سایه‌ی خودمان بنویسیم، بنابراین ناچاریم این صبح جمعه را ساعاتی از زندگی چشم‌پوشی کنیم. گفتیم ساعت؛ خیلی کنجکاویم […]
برگزاری مجالسی همچون گرامیداشت استاد دکتر سیدحسن تائب، برکاتی دارد که یکی از آن جمله، هم‌نشینی و آشنایی جامعه‌ی پزشکی با اهل فضل و ذوق از رشته‌های دیگر است. این آشنایی خود برکات ثانویه‌ای دارد که باز یکی موضوع این یادداشت است: دو نسخه‌ی ارزشمند قدیمی که استاد محمد بشرا، یکی از سخنرانان مجلس فوق […]
داستان معاصر گیلان (این شماره به معرفی کیهان خانجانی) هادی میرزانژاد موحد تولد ۱۳۵۲- رشت کودکی¬اش را به‌اقتضای شغل پدر در لاهیجان و هشتپر (تالش) گذراند و پس از آن دوباره به زادگاهش بازگشت. لیسانس زبان و ادبیات فارسی، ۱۳۷۷ (دانشجوی فوق لیسانس)/ شاعر، داستاننویس و روزنامه‌نگار/ مدیر انتشارات «فرهنگ ایلیا» و یکی از سه […]
