در حدود سال ۱۳۳۴ شمسی که خدمت وظیفهی عمومی را انجام میدادم، شهر رشت فاقد هرگونه درمانگاه، کلینیک، اورژانس شبانه یا مطب شبانهروزی بود. پزشک بسیار کم بود. ضرورت کشیک بهداشتی و پزشکی در شب مثل آب آشامیدنی آشکار بود. فقط بیمارستان پورسینا با آن عظمت و شکوه منحصر بهفرد خود یک کشیک شبانه داشت […]
صفحهی آخر (۲) روز جمعه است و سردبیر اولتیماتوم دادهاند که آخرین مهلت است برای نوشتن. سارتر گفته «انسان یا مینویسد یا زندگی میکند، اما هیچگاه این دو را توامان انجام نمیدهد.» ما هم که هدایت نیستیم برای سایهی خودمان بنویسیم، بنابراین ناچاریم این صبح جمعه را ساعاتی از زندگی چشمپوشی کنیم. گفتیم ساعت؛ خیلی کنجکاویم […]
برگزاری مجالسی همچون گرامیداشت استاد دکتر سیدحسن تائب، برکاتی دارد که یکی از آن جمله، همنشینی و آشنایی جامعهی پزشکی با اهل فضل و ذوق از رشتههای دیگر است. این آشنایی خود برکات ثانویهای دارد که باز یکی موضوع این یادداشت است: دو نسخهی ارزشمند قدیمی که استاد محمد بشرا، یکی از سخنرانان مجلس فوق […]
داستان معاصر گیلان (این شماره به معرفی کیهان خانجانی) هادی میرزانژاد موحد تولد ۱۳۵۲- رشت کودکی¬اش را بهاقتضای شغل پدر در لاهیجان و هشتپر (تالش) گذراند و پس از آن دوباره به زادگاهش بازگشت. لیسانس زبان و ادبیات فارسی، ۱۳۷۷ (دانشجوی فوق لیسانس)/ شاعر، داستاننویس و روزنامهنگار/ مدیر انتشارات «فرهنگ ایلیا» و یکی از سه […]
درست مانند این است که کسی ماهها و سالها تلاش و سرمایه و وقت خود را صرف ساختن برجی زیبا کرده باشد و در پایان کار به خارج از برج برود تا آن را از بیرون نظاره و زحمات خود را ستایش کند، اما در یک آن بر اثر زمینلرزهای چند ثانیهای کل برج فرونشیند […]
هر کس به انگلستان میرود باید وقت را مغتنم شمارد و حتماً دیداری از موزهی «کالج پادشاهی جراحان» بهعمل آورد. در این موزه چندین هزار تصویر و نقشه و نمونهی ترسیم از کالبدشناسی انسانی و کالبدشکافی تطبیقی، چه از جنبهی کلی و چه از لحاظ شناخت بیماریها گرد آوردهاند: استخوانبندی مرد غولآسای ایرلندی به نام […]
این نوشته تقدیم است به: دکتر سیدحسن تائب و روح بزرگش درآمد: چندی پیش از جهت یافتن اطلاعاتی دربارهی تاریخ چاپ و نشر در گیلان، به تورق برخی نشریات عصر مشروطه میپرداختم که به چند فقره اعلان مربوط به پزشکی برخوردم. برخی از این مطالب تا بدان اندازه خواندنی و جذاب بود که از آنها […]
«نوروز» در فرهنگ مردم ایران آمیخته با معرفت و آگاهی قومی و ملی و مبتنی بر «آیین»هاست. آیینهای نوروز نشانههاییاند که باززایی و نو شدن زندگی و برکت را تداعی میکنند. مثلاً «نوروزخوان»های مناطقی از گیلان در ایام نوروز به هر خانهای که پا میگذارند شاخهای از «کیش» (شمشاد) به صاحبخانه هدیه میدهند. صاحبخانه آن […]
کیسهی صفراغ از پیرزن پرسیدم: «تهوع و استفراغ هم داری؟» از تعجب چشمهایش گرد شد و با تحکم جواب داد: «من نمیتونم استفراغ کنم!» حالا من با تعجب پرسیدم: «یعنی چه، چرا؟» گفت: «آخه پارسال کیسهی استفراغ منو جراحی کردن و برداشتن!» (بندهی خدا «کیسهی صفرا» را میگفت!) بدبیاری در دقیقهی ۹۰ پیرمرد بیچاره دقیقاً […]
کشتی باده بیاور یا نیاور؟! عنوان این یادداشت اشاره به محتوای مقالهای است دربارهی مفید یا مضر بودن گریه و اشارهام به آن بیت معروف حافظ است که میگوید: کشتی باده بیاور که مرا بی رخ دوست گشته هر گوشهی چشم از غم دل دریایی. و شجریان هم که این بیت را محشر خوانده است. […]
