پزشکان گیل

وقتی همسر ۳۷ ساله‌ی دکتر پائولو زامبونی جراح عروق (و فعلاً استاد دانشگاه «فرارا» در ایتالیا) به بیماری MS مبتلا شد. مشاهده‌ی نزدیک همسر و علایم بیماری MS باعث شد وی تحقیقات خود را روی این بیماری متمرکز کند.
تحقیقات دیگران روی بیماران مبتلا به MS نشان داده بود میزان آهن مغز این بیماران، بدون ارتباط با سن بیمار، بیش از نرمال است ولی کسی موفق نشده بود توضیح دهد چرا و چگونه آهن اضافی در مغز بیمار مبتلا به MS ایجاد می‌شود. دکتر زامبونی به این فکر افتاد که شاید آهن اضافی نتیجه‌ی جمع شدن بیش از حد خون در مغز باشد.
با استفاده از داپلر اولتراسوند، دکتر زامبونی رگ‌های گردن بیماران مبتلا به MS را آزمایش کرد و به نتیجه‌ی جدیدی رسید که شیوه‌ی خلاقانه‌ای برای درمان بیماری MS است. او متوجه شد رگ‌های گردن تقریباً همه‌ی بیماران مبتلا به MS دچار تنگی یا انسداد عروق خونی است. پس از آن، او عروق خونی گردن افراد سالم را بررسی کرد و دید هیچ‌کدام دچار انسداد و تنگی نیستند. سپس روی بیماران با بیماری‌های نورولوژیکی دیگر هم تحقیق کرد و باز دید هیچ‌کدام مثل بیماران مبتلا به MS دچار تنگی عروق خونی نیستند. او همچنان متوجه شد درجه‌ی تنگی عروق با شدت علایم بیماری نیز به‌طور مستقیم مرتبط است.
مهم‌تر از این کشف دکتر زامبونی، راه حل او برای درمان بیماری است. او استدلال کرد که اگر این درست باشد که تنگی عروق خونی گردن، خصوصاً آن رگی که خون را از مغز به قلب انتقال می‌دهد، باعث رسوب زیادی آهن در مغز و در نتیجه بیماری MS می‌شود، پس احتمالاً روش آنژیوپلاستی که برای باز کردن عروق بسته یا تنگ شده‌ی قلبی استفاده می‌شود در این مورد هم باید موثر باشد. پس به‌همراه دکتر گالوتی این روش را روی ۶۵ بیمار مبتلا به MS اعمال و مشاهده کردند که علایم MS در بیماران به‌طور محسوسی کاهش یافت. البته هرچه بیماری در مراحل ابتدایی‌تر بود، درمان بیماری موثرتر بود.
دکتر زامبونی می‌گوید که هر روز تعداد بیشتری از بیماران مبتلا به MS تئوری او را می‌خوانند و خواهان درمان به‌شیوه‌ی ابداعی او هستند که او نمی‌تواند برای همه آن را فراهم کند؛ هرچند تعدادی از جراحان امریکایی اکنون به‌روش دکتر زامبونی بیماران مبتلا به MS را جراحی می‌کنند.
یکی از بیماران زیادی که در اثر جراحی به‌شیوه‌ی دکتر زامبونی درمان شده‌اند، همسر اوست. النا زامبونی بینایی‌اش را در اثر بیماری MS از دست داده بود و به‌زحمت راه می‌رفت و تعادلش را حفظ می‌کرد. النا یکی از اولین بیمارانی بود که به‌شیوه‌ی همسرش جراحی شد و توسط جراحی یکی از عروق او را که به‌کل بسته شده بود، باز کردند. النا اکنون هیچ‌گونه نشانی از بیماری MS ندارد و دکتر زامبونی درمان موفق همسرش را بهترین پاداش تحقیقاتش می‌داند.

برای مشاهده‌ی منابع و ارجاعات این مقاله می‌توانید به نسخه‌ی الکترونیک آن‌ها در وبلاگ «آوای موج» مراجعه کنید.

سارا رها

http://avayemoj.com/category/science/
Email: sara.raha@gmail.com