پزشکان گیل

درباره تفاهم‌نامه نظام پزشکی رشت با بانک ملی

دکتر مسعود جوزی

هفته گذشته یکی از همکاران برای دریافت ۵۰ میلیون تومان تسهیلات به یکی از شعب اصلی بانک ملی رشت رفت ولی پس از دو سه روز رفت‌وآمد و نومیدی، حسابش را بست و گله‌مند بازگشت. او که به‌علت امضای تفاهم‌نامه‌ای بین نظام پزشکی رشت و بانک ملی استان به این بانک مراجعه کرده و در بدو ورود هم ۵۰ میلیون تومان در حساب خود گذاشته بود، در کمال تعجب دید وجود و عدم این تفاهم‌نامه یکی است و وی هیچ اولویتی بر سایر مشتریان ندارد.

این داستان وادارم کرد یک بار با دقت مفاد این تفاهم‌نامه را در کانال خبری نظام پزشکی رشت مرور کنم (https://t.me/rasht_nezam/254). نتیجه شگفت‌انگیز بود. در قبال تمرکز همه حساب‌های سازمان در بانک ملی، تنها یک امتیاز برای اعضا گرفته شده است: رساندن سقف تسهیلات به یک میلیارد تومان! یعنی بانک ملی برای همکاران متقاضی همان شرایطی را در نظر می‌گیرد که برای دیگر مشتریان.

البته یک‌سری خدمات معمول بانکی را به‌عنوان تعهدات طرف مقابل در تفاهم‌نامه گنجانده و بر سر ما منت گذاشته‌اند: نصب دستگاه P.O.S، ارایه خدمات ارزی، ضمانت‌نامه، سوئیفت، انجام امور بانکی بین‌المللی، صدور کارت ارزی «ملی تراست» (که گویا تا امروز هم صادر نشده)، خدمات الکترونیکی (سیستم بام، بله، کارت هدیه و ملی چک)، واگذاری صندوق امانات (خارج از نوبت و با تخفیف در میزان اجاره در آینده!) و… و تازه جالب این‌که رییس شعبه پاراگراف اول به همکار ما الزام می‌کرد برای گرفتن تسهیلات نصب دستگاه P.O.S بانک ملی و استفاده از سیستم بام و بله هم اجباری است! (بالاخره معلوم نیست این موارد جزو امتیازاتی است که بانک به ما می‌دهد یا ما به بانک!)

آقای ترامپ اصطلاح «توافق بد» را جای خوبی به‌کار نبرد ولی آن را بر سر زبان‌ها انداخت. حالا با مطالعه این داستان با اطمینان می‌توان گفت تفاهم‌نامه نظام پزشکی رشت با بانک ملی مصداق یک «توافق بد» است!

داستان فقط این نیست که وقتی سایر بانک‌ها بدون هیچ‌گونه تفاهم و توافق و به‌صورت یک‌جانبه (در قالب طرح‌هایی چون «ویژه پزشکان» و… مثلاً در بانک‌های رفاه و انصار تا چند ماه پیش و بانک ملت همین حالا) تسهیلات فوری و با مزایای خاص برای پزشکان در نظر می‌گیرند، چه نیاز به چنین تفاهمی است؛ مساله مهم‌تر این است که وقتی نظام پزشکی رشت در قالب این تفاهم می‌خواهد برای اعضای خود فقط و فقط یک امتیاز بگیرد، چرا آن امتیاز باید بالا بردن سقف تسهیلات و رساندن آن به میلیارد باشد؟ چند درصد از جامعه پزشکی میانگین مانده موجودی سه تا شش‌ماهه ۲۰۰ میلیون تومانی دارند و قادر به بازپرداخت اقساط چند ده میلیون تومانی هستند که برای‌شان چنین به زحمت افتاده‌اید؟ به‌جای این امتیاز بهتر نبود همچون دوره‌ها و تفاهم‌های گذشته در همین سازمان و با همین بانک، همکاران کم‌درآمدتر و با گردش مالی کمتر را در نظر می‌گرفتید و از بانک می‌خواستید برای پرداخت تسهیلات معمول، سختگیری کمتری به‌خرج دهد؟ هدف از تفاهم، راه انداختن کار عده بیشتری از ماست یا کمک به معدودی تا در این آشفته‌بازار، ریال‌های بانک ملی را به سکه و دلار تبدیل کنند؟

بر طرف مقابل قرارداد حرجی نیست، چون از منافع سازمان خود دفاع کرده و بانکداری کشور ما متاسفانه ترجیح می‌دهد به چند مشتری دانه‌درشت و «معتبر» سرویس بدهد تا شمار زیادی از مشتریان خرده‌پا که ارایه خدمات به آن‌ها دردسر بیشتری دارد؛ اما نمایندگان ما در نظام پزشکی رشت چطور؟ به‌عنوان یکی از اعضای سازمان، از دوستان عزیزم در هیات مدیره که می‌دانم در این رویکرد تعمد نداشته‌اند، درخواست می‌کنم در این توافق تجدیدنظر کنند. نظام پزشکی رشت که مشاور حقوقی هم دارد، می‌تواند با پیوست یک متمم جدید، منافع جمع را در نظر بگیرد یا اصلاً قید چنین تفاهمی را بزند و با بیرون کشیدن حق عضویت و سایر منابع مالی سازمان از این بانک، اجازه دهد رقابت سالمی بین همه بانک‌ها صورت گیرد تا اعضای سازمان از میان گزینه‌های موجود، خود بهترین را انتخاب کنند.

نکته آخر: آن همکار پاراگراف اول از بانک ملی مستقیماً به شعبه بانک صادرات همان محل رفت و درخواست وام کرد که پذیرفته شد، روز بعد ضامن معرفی کرد و احتمالاً تا یکی دو روز آینده به آن ۵۰ تومان ناقابل خواهد رسید.