پزشکان گیل

دکتر حمید اخوین

/به بهانه‌ی درگذشت دو جوان ناکام رامبد ‌پوربهادر و کامیاب توکلی در سانحه‌ی تصادف رانندگی…

دکتر‌ پوربهادر عزیز!
تو را به‌خاطر متانت و شرافت و اخلاق ذاتی و حرفه‌ای‌ات که آبروی جامعه‌ی پزشکی استان شد، دوست دارم. تمام رشت برایت غمگساری کرد…
آن‌که در این بزم مقرب‌تر است
جام بلا بیشترش می‌دهند.

مادر داغدار رامبد!
آوازه‌ی سوگ شما جهان را درنوردیده. خواهرم، دوست ایام نوجوانی‌ات، در آن طرف کره‌ی خاکی و کیلومتر‌ها دور‌تر از این‌جا، در تمام این روز‌ها غصه‌دار توست و به‌جای تو، برای رامبدت می‌خواند:
ای نور دل و دیده و جانم، چونی
‌ای آرزوی همه‌ی جهانم، چونی
من بی‌ لب لعل تو چنانم که مپرس
تو بی ‌رخ زرد من ندانم چونی.

فرزندان عزیزم، رامبد جان، کامیاب عزیز!
امروز آن‌چه بر صورت مردم رشت بود چیزی جز باران نبود، هرکس هر چقدر گریه داشت، در این چند روز کرده بود. می‌دانید، من هم در حوالی سن و سال شما تصادف شدیدی کردم ولی زنده ماندم. کاش شما نیز مانده بودید!
زندگی وقتی یک بار تا نزدیک‌های آخرش می‌روی و بازمی‌گردی، لطف دیگری دارد.

خانواده‌ی محترم توکلی!
هر چند به‌رسم همکاری، همدردی جامعه‌ی پزشکی استان بیشتر با خانواده‌ی دکتر پوربهادر نمود پیدا کرد ولی لحظه لحظه‌ی این چند روز را به‌یاد شما بودیم. ما را در غم درگذشت کامیاب، شریک خود بدانید. شاید کمی از بار سنگین این غم جانکاه کاسته شود.

مردم رشت، اهالی گیلان، همشهریان و هم‌استانی‌های عزیز!
غمگساری و اشک ‌ریختن‌تان و شریک شدن‌تان در غم درگذشت همشهریان‌تان زیبا و وصف ناشدنی بود ولی در روزگار بی‌حرمتی‌ها که حریم و مرز شخصیت و زندگی درونی و خلوت شخصی هر یک از ما گرفتار لجاجت و عطش جسارت آن دیگری است، حواس‌مان باشد پخش و انتشار هر گونه مطلب و عکس و فیلم از افراد (به‌خصوص در فضاهای مجازی که به برکت آن بیش از پیش به هم نزدیک شده‌ایم) تیشه‌ای سهمگین بر ریشه‌ی اعتماد عمومی جامعه و برهم‌زننده‌ی امنیت روانی و مخل روحِ آزادی خواهد بود.
همچنین است قضاوت‌های سریع و احساسی از حادثه‌ای که می‌توانست هر یک از ما‌ را نیز نشانه بگیرد؛ محکوم کردن و دنبال مقصر گشتن، آن هم در شرایطی که روح زخم‌خورده‌ی جامعه بیش از همیشه نیازمند همدلی است، رفتار عادلانه‌ای نیست.
روی صحبتم بیشتر متوجه‌ آن دسته از دوستانی است که روشنفکرانه، همدلی و آرامش مردم فرانسه را بعد از حملات تروریستی می‌ستودند و تیغ تیز انتقادشان به منتشرکنندگان تصاویر فوت‌شدگان حادثه‌ی اخیر در فضای مجازی نشانه رفته بود؛ آن وقت خود در مقام قاضی‌القضات در کنج خلوت ایمن خودخواسته و خودساخته به محکوم کردن رفتار جوانان یا خانواده‌های‌شان می‌پردازند.
مراقب همدیگر باشیم…
عدم رعایت این مساله روزی دامن‌گیر تک‌تک ما خواهد شد.