پزشکان گیل

دکتر امید زرگری

گاهی لازم است آدمیزاد برخی کارها را وارونه انجام دهد؛ علی‌الخصوص هنگامی که به مرض روزمر‌گی دچار می‌شود و در عین‌حال آن‌قدر جرات و جسارت ندارد که مرتکب عملیات انقلابی شود یا وقتی که گرد سالیان به مویش نشسته و می‌داند که دیگر زمان چندانی برای شروع کاری تازه ندارد. در این‌جور موارد، راه حل کم‌خطر تر آن است که همان کار روزمره را برعکس انجام دهد. به‌عنوان نمونه، ما هرازگاهی کتاب را از آخر می‌خوانیم!

این مقدمه را نوشتیم که بگوییم تصمیم گرفته‌ایم تنوعی به کارمان بدهیم و از همین ابتدا کتابی را برای خواندن به شما پیشنهاد کنیم: «بیا با جغدها درباره دیابت تحقیق کنیم». تا جایی که یادمان است پیش‌تر هم در مورد کتاب‌های دیوید سداریس (David Sedaris) پیشنهاداتی داده بودیم. این یکی البته به خوبی آن‌ها نیست. در هر حال! در هتلی در دهکده مون ترامبلان سرگرم خواندن «درک جغدهای فهیم» بودیم که نیمه بهترمان فرمودند به‌جای وقت تلف کردن با جغدهای نفهم بهتر است قدری دهکده را بگردیم. این شد که هیکل مبارک را جمع و جور کردیم و راهی قله شدیم. به بالای کوه که رسیدیم (خیلی دل‌مان می‌خواست می‌توانستیم بگوییم پس از چند ساعت کوهپیمایی دشوار، اما هر جور که حساب کردیم، دیدیم تله‌کابین به‌صرفه‌تر است!)، نمایشی ترتیب داده بودند از پرندگان شکاری در فضای باز. حدس بزنید دیدنی‌ترین پرنده شکاری چه پرنده‌ای بود؟ جغد شاخدار! تلخ و عنق عین خودمان.
یاد خاندان جلیل‌مان افتادیم؛ تقریباً همگی (حداقل آن‌هایی که «ژن خوب» کذایی را به ارث برده‌اند) به‌طور دیفالت تا لنگ ظهر می‌خوابند. کوچک و بزرگ هم ندارد. ما البته از این ژن محروم مانده‌ایم یا شاید طی سالیان درس و کار و کشیک، ژن مورد اشاره به‌کلی مضمحل شده باشد. در هر حال، جغد شاخدار داستان ما هم که بی‌موقع بیدارش کرده بودند همچون اعضای خاندان جلیل که عموماً صبح‌ها سگ‌اخلاق هستند، مدام بی‌اعصابی و کج‌خلقی می‌کرد و اعتراض خود را با صدای دورگه آدمی که به‌زور از خواب بیدارش کرده باشند، نشان می‌داد.

بعد از جغد شاخدار بی‌اعصابِ انکرالاصوات، نوبت به عقاب طاس آمریکایی رسید. تصورمان این بود که جغدش که آن باشد، لابد فریاد عقاب، چون غرش شیر ما و تمام کوهستان را به «ترامبلیدن» خواهد انداخت. غافل از این‌که صدای عقاب آمریکایی از جیک‌جیک جوجه یک‌روزه هم نازک‌تر بود (بعداً حالی‌مان کردند که هم صدای عقاب و هم صدای شیر در فیلم‌ها جعلی است). پیش خودمان فکر کردیم که الحق این عقاب چه نماد مناسبی است برای آمریکای کنونی.

می‌گویند هنگامی که پای کریستف کلمبِ راه گم کرده به خشکی رسید، با صدایی شبیه همان عقاب فریاد برآورد که قاره‌ای جدید پیدا کردم! بومیان آمریکا که لابد تحت‌تاثیر بادی لنگویج کریستفِ هیجان‌زده منظورش را ملتفت شده بودند، بهت‌زده پاسخ دادند که: چه جالب! این‌همه سال خبر نداشتیم که گم شده بودیم!

آمریکایی جماعت هم، چون مثل ما تاریخ نمی‌خواند و حافظه تاریخی هم ندارد، فراموش کرده که ساکنین اصلی این قاره چه کسانی بوده‌اند. این است که وقتی مجسمه رابرت لی (Robert E. Lee) را پایین می‌کشند (مگر هدف اصلی بالا بردن مجسمه ها همین نیست؟)، رگ غیرت‌شان که معلوم نیست کجای‌شان هست ورم می‌کند و اتحاد سفید، نازی، کوکلاس‌کلان تشکیل می‌دهند و مشعل به‌دست به‌ جان هم می‌افتند.۱ ما کاری به این‌که ژنرال لی چه نقشی در جنگ داخلی آمریکا داشت، نداریم. راستش را بخواهید تا همین پریروز این را هم نمی‌دانستیم که نویسنده محبوب‌مان یعنی آمبروز بیرس (Ambrose Bierce) سرباز همین جنگ ویرجینیا بوده است. تنها چیزی که هست دل‌مان قدری خنک می‌شود وقتی متوجه می‌شویم که تنها نیستیم! علی‌الخصوص وقتی می‌بینیم رییس‌جمهورشان که مستمر مشغول جیک‌جیک کردن است، این بار ساعت‌ها طول می‌کشد تا توییت کند و وقتی هم افاضات می‌کند، اوضاع را بدتر می‌کند.

برای ما همین اسباب دلخوشی است که رییس‌جمهوری وجود دارد که مضحکه دنیاست و رییس‌جمهور ما نیست!

۱. یازدهم و دوازدهم اوت امسال در واکنش به تصمیم شهرداری شارلوتزویل ویرجینیا مبنی بر حذف مجسمه سوار بر اسب‌ رابرت لی (فرمانده ارتش موتلفه ویرجینیای شمالی در جنگ داخلی آمریکا) «اتحاد راست‌گرایان ۲۰۱۷» (شامل راست‌گرایان افراطی، ملی‌گرایان سفیدپوست و نئونازیست‌ها) در پارک آزادی بردگان تظاهرات مسلحانه برپا کردند. این تظاهرات که موضوع آن اعتراض به حذف نمادهای ایالات برده‌دار جنوبی در جنگ داخلی آمریکا بود، به خشونت کشیده شد و با حمله یک اتوموبیل به مخالفان گردهمایی، یک نفر کشته و ۱۹ نفر زخمی شدند که حال پنج نفر از آن‌ها وخیم گزارش شد. همچنین در اثر سقوط یک هلیکوپتر پلیس ایالتی دو مامور کشته شدند.

دکتر امید زرگری
متخصص پوست
نشانی: رشت، پل بوسار، ساختمان پزشکان دانا، طبقه سوم، واحد یک، تلفن: ۳۳۱۱۷۵۲۰

Website: iranderma.com; drzargari.com
Telegram: t.me/dromidzargari
Email: ozargari@gmail.com