پزشکان گیل

۱۶ آذر ۱۳۸۹٫ مصرف درازمدت آسپیرین می‌تواند کاهش قابل ملاحظه‌ای در احتمال مرگ ناشی از چندین نوع سرطان ایجاد کند. یک مطالعه نشان داده است که این مساله به دوز آسپیرین، جنس بیمار یا کشیدن سیگار ارتباط ندارد. همچنین نشان داده شد که این اثر محافظتی با افزایش سن بیشتر نیز می‌شود.
نتایج این مطالعه را پیتر راتول (Peter Rothwell) از بیمارستان جان رادکلیف در آکسفورد انگلستان و همکارانش روز ۷ دسامبر به‌صورت آنلاین در «لانست» منتشر کردند. مطالعه‌ی پیشین توسط همین پژوهشگران نشان داده بود که دوز پایین آسپیرین (۳۰۰-۷۵ میلی‌گرم) شمار موارد سرطان‌های روده‌ی بزرگ (کولورکتال) را تا یک‌چهارم و مرگ‌ومیر این بیماری را تا بیش از یک‌سوم کاهش می‌دهد. مطالعه‌ی جدید ضمن تایید نتایج پیشین، مشخص می‌کند که برای سایر انواع سرطان نیز اثرات مشابهی وجود دارد.

یافته‌های جدید آسپیرین- سرطان
این مطالعه روی ۸ کارآزمایی بالینی که تاثیر مصرف روزانه‌ی آسپیرین را در پیشگیری از حملات قلبی بررسی کرده بودند، انجام شد. این کارآزمایی‌ها ۲۵٫۵۷۰ بیمار را در بر می‌گرفت که ۶۷۴ نفر از آنان در اثر سرطان درگذشتند. پژوهشگران نشان دادند که در پی مصرف آسپیرین، موارد مرگ ناشی از سرطان در مقایسه با کسانی که آسپیرین مصرف نکرده بودند ۲۱ درصد کاهش یافته است.
همچنین تحقیقات نشان داد که اثرات مصرف آسپیرین با گذشت زمان بیشتر نیز می‌شود. نشان داده شد که پس از ۵ سال، میزان مرگ‌ومیر انواع سرطان‌ها تا ۳۴ درصد و سرطان‌های دستگاه گوارش تا ۵۴ درصد کاهش یافته است.
شرکت‌کنندگان در این پژوهش همچنین پس از ۲۰ سال مورد پیگیری قرار گرفتند که در آن مرحله ۱۶۳۴ نفر از شرکت‌کنندگان اصلی در اثر نتایج مستقیم سرطان درگذشته بودند. این پیگیری ۲۰ ساله تخمین زد که احتمال مرگ ناشی از سرطان در کسانی که آسپیرین گرفته‌‌اند برای سرطان‌های توپر (Solid) شامل سرطان‌های ریه، پروستات، مغز، مثانه و کلیه ۲۰ درصد و برای سرطان‌های دستگاه گوارش ۳۵ درصد کمتر از سایرین است.
کاهش میزان خطر مرگ‌ومیر برای انواع سرطان از این قرار است: ۶۰ درصد برای سرطان مری، ۴۰ درصد برای سرطان کولورکتال، ۳۰ درصد برای سرطان ریه و ۱۰ درصد برای سرطان پروستات. نویسندگان می‌گویند تعیین میزان کاهش برای سرطان‌های پانکراس، معده و مغز به‌دلیل شمار کمتر مرگ‌ومیر دشوار است.

با گذشت زمان این اثر محافظتی افزایش می‌یابد
نویسندگان دریافتند که میزان اثر مصرف آسپیرین با دوز پایین بسته به نوع سرطان و مدت زمان مصرف آسپیرین متفاوت است. به‌عنوان مثال تاثیر مصرف آسپیرین فقط پس از گذشت حدود ۵ سال روی سرطان‌های مری، پانکراس، مغز و ریه، پس از حدود ۱۰ سال روی سرطان‌های معده و کولورکتال و حدود ۱۵ سال بعد روی سرطان پروستات مشخص می‌شود. تاثیر آسپیرین روی سرطان‌های ریه و مری محدود فقط به آدنوکارسینوماهاست که در غیرسیگاری‌ها بیشتر شایع است.

آیا افراد میانسال باید آسپیرین مصرف کنند؟
پژوهش‌های پیشین ارتباط بین مصرف آسپیرین و کاهش میزان حملات قلبی و سکته‌ی مغزی را نشان داده است ولی پزشکان به‌علت خطر خونریزی معده محتاط شده‌اند که آِیا مصرف روزانه‌ی آسپیرین را توصیه کنند یا نه. دکتر راتول میگوید: «فکر می‌کنم میزان اثر آسپیرین بر سرطان آن‌قدر زیاد است که کم‌وبیش بر سایر خطرها غلبه می‌کند.» ولی او به‌هرحال می‌گوید پژوهشگران بر اساس این مطالعه پیشنهادی در مورد مصرف آسپیرین مطرح نکرده‌اند. پیتر الوود (Peter Elwood) پژوهشگر متخصص در زمینه‌ی آسپیرین از دانشگاه کاردیف ولز که در این پژوهش مشارکت نداشت، می‌گوید پزشکان اغلب در توصیه به مصرف آسپیرین مرددند چرا که «خطر خونریزی در ذهن یک پزشک اهمیتی بیش از حد پیدا کرده است». به‌گفته‌ی او، یک بیمار ممکن است تلقی دیگری از خطر در ذهن داشته باشد.
دکتر راتول و همکارانش می‌گویند پژوهش‌های بیشتری به‌ویژه در مورد اثر آسپیرین بر سرطان پستان و سایر سرطان‌های زنان و همچنین پیگیری بیش از ۲۰ سال بیماران مورد نیاز است. انتظار می‌رود نتایج مطالعات بعدی در سال ۲۰۱۱ منتشر شود.

تینا زاهدی
دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران

Ref: medscape.com